Na podstawie art. 104 § 1 Ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego oraz art. 10 ust. 1 pkt 1 i pkt 4, art. 13 ust. 1 pkt 8, art. 14 ust. 4, art. 66 ust. 1 pkt 2 lit. b w związku z art. 17a ust. 4, art. 66 ust. 2 i art. 66 ust. 2b Ustawy z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym, po przeprowadzeniu wszczętych z urzędu postępowań administracyjnych w sprawie nałożenia kary pieniężnej za nieprzedłożenie raportów bezpieczeństwa za rok 2012, Prezes Urzędu Transportu Kolejowego nałożył kary pieniężne na następujących przewoźników:
- S&K Train Transport Sp. z o.o.,
- Koleje Czeskie Sp. z o.o.,
- Koleje Śląskie Sp. z o.o.
Łączna wysokość kar nałożonych na ww. przedsiębiorców wyniosła 26 621,15 zł.
Należy wskazać, że na mocy art. 66 ust. 1 pkt 2 lit. b Ustawy o transporcie kolejowym, karze pieniężnej podlega przedsiębiorca (przewoźnik, zarządca infrastruktury), który nieterminowo przedkłada Prezesowi Urzędu Transportu Kolejowego raport w sprawie bezpieczeństwa, o którym mowa w art. 17a ust. 4 Ustawy. Zgodnie z wymienionym przepisem przedsiębiorcy kolejowi przedstawiają corocznie, w terminie do końca drugiego kwartału, raporty w sprawie bezpieczeństwa za poprzedni rok kalendarzowy.
Prezes Urzędu Transportu Kolejowego przypomina, że przepisy Ustawy o transporcie kolejowym nakładają na przedsiębiorcę kolejowego obowiązek terminowego złożenia raportu, a co należy podkreślić, na jego prawidłowe wypełnienie składają się dwa elementy: terminowość działania przedsiębiorcy oraz dokument stanowiący ww. raport bezpieczeństwa. Zgodnie z Ustawą raport musi składać się z czterech elementów:
- informacji dotyczącej spełniania wewnętrznych wymagań bezpieczeństwa oraz realizacji planów bezpieczeństwa,
- przedstawienia wspólnych wskaźników bezpieczeństwa (CSI),
- zauważonych nieprawidłowości i wniosków związanych z eksploatacją kolei,
- wyników wewnętrznych audytów bezpieczeństwa.
W związku z powyższym Prezes Urzędu Transportu Kolejowego podkreśla, że w rozumieniu Ustawy o transporcie kolejowym, z raportem bezpieczeństwa będziemy mieli do czynienia wyłącznie w przypadku, gdy będzie on zawierał wszystkie wymienione powyżej elementy. Pominięcie w treści raportu jednego z ww. elementów powoduje, że nie może on być uznany za ustawowy raport bezpieczeństwa.